Lotte

Vanwege borstkanker in haar linkerborst kreeg Lotte een jaar geleden een amputatie. Omdat bestraling nodig was, kon niet meteen een reconstructie worden gedaan. Vanwege familiaire aanleg voor borstkanker – er werd geen BRCA-mutatie gevonden, maar borstkanker komt veel voor in Lotte’s familie– besloot Lotte tegelijkertijd haar rechterborst preventief te laten amputeren (inclusief de tepel), met een directe reconstructie met een tissue expander. Deze is inmiddels voldoende gevuld. Over een jaar krijgt Lotte links een reconstructie met de rugspiermethode (ook wel LD-flap genoemd). Er is voor deze methode gekozen omdat Lotte nieuwe huid nodig heeft. De huidige huid op haar linkerborst is door de bestraling niet meer voldoende elastisch, waardoor het enkel plaatsen van een tissue expander of siliconen prothese niet mogelijk is.

Bij de reconstructie met de rugspiermethode worden huid en weefsel van haar rug gebruikt, met een siliconen prothese. In dezelfde operatie zal de tissue expander in de rechterborst worden vervangen door een definitieve prothese. Dat deze operatie een jaar op zich laat wachten, is een bewuste keuze. Er is zoveel gebeurd, dat Lotte eerst een tijdje rust wil voor zichzelf en haar gezin.

Naam: Lotte
Leeftijd: 42
Privé: Samenwonend, vijf kinderen
Erfelijk belast: Nee, wel familiair.
Borstkanker: Ja, jaar geleden.
Behandeling: Chemo in combinatie met immunotherapie. Na de chemo volgde de dubbele amputatie en bestraling. Lotte slikt nu nog hormoontherapie.

"Ik mis niet zozeer mijn eigen borsten als wel het vanzelfsprekende. Dat vind ik een groot verlies."

Waarom koos je voor deze borstreconstructie?

“Wat ik het mooie vond aan het voorstel van de plastisch chirurg, was dat ik links een borst kwijt raakte, maar rechts er eentje direct werd opgebouwd. Zo kon ik zien hoe heel mijn gebroken kant weer kon worden. Dat was erg helpend. Ik heb voor een LD-flap aan de linkerkant gekozen, omdat ik nieuwe huid nodig heb. De huidige huid op mijn linker borst is heel strak en niet meer zo soepel door de bestraling. Het mooie van de LD-flap vind ik dat de doorbloeding intact blijft. De rugspier wordt deels losgemaakt en omgeklapt naar voren, maar de bloedtoevoer blijft zoals hij is. Hierdoor is er minder kans op afstoting. Dat vind ik een fijn idee.”

Hoe voelt het?

“Over mijn rechterborst met de tissue expander ben ik heel tevreden. Ik vind hem erg mooi, hij is zacht en doet geen pijn. Hij is aan de bovenkant een beetje afgeplat, maar dat komt door de vorm van de tissue expander. Ik ben drukker met links. Die kant trekt vaak en doet zeer. Mijn externe prothese verschuift nog wel eens in mijn bh. Daardoor ben ik op de dag steeds bezig met het weer in model brengen van mijn linkerborst.”

Wat viel er mee?

“Het vullen van de tissue expander viel honderd procent mee. Ik had gedacht dat het heel pijnlijk zou zijn. Zeker toen ik de naald zag. Dat was absoluut niet zo. Omdat ik geen gevoel heb in die borst, voelde ik er niets van. Ik keek er zelfs naar uit; elke keer weer een halve cupmaat erbij.”

Wat viel er tegen?

“Dat ik er elke dag mee bezig ben. Op een milde manier, maar toch. Als ik bijvoorbeeld de uitwendige prothese in mijn bh wil doen en ‘m niet meteen kan vinden, denk ik: ‘Verdorie, ik wil dit niet!’ Ik mis niet zozeer mijn eigen borsten als wel het vanzelfsprekende. Dat vind ik echt een groot verlies.

Wat ook tegenviel, is dat ik tot vier maanden na de operatie niet op mijn zij kon slapen. Een heartpillow gaf hierbij verlichting. Dit is een hartvormig kussentje dat precies onder de oksel past, waardoor pijn en zwelling na de operatie worden verlicht.”

Wat betekent de borstreconstructie voor je zelfbeeld?

“Mijn zelfbeeld is nog altijd erg goed. Daar investeer ik ook dagelijks in door bewust met mijn innerlijk en uiterlijk om te gaan. Ik voel me niet minder vrouwelijk. Wel ervaar ik mijn vrouwelijke kracht minder. Dat heeft niet alleen met mijn borsten te maken, maar ook met mijn haar. Ik had lang haar, tot halverwege mijn rug. Ik heb de coldcap gebruikt tijdens de chemo, waardoor ik geen pruik nodig had. Ik heb heel beheerst mijn lange haren verloren en er was voldoende snelle groei van de nieuwe haren, waardoor ik een kapsel wist te behouden. Het is nu op schouderlengte. Toch mis ik mijn lange haar.”

Wat betekent het voor je relatie? 

“Er is veel gebeurd in ons leven en dus ook in onze relatie. In eerste instantie waren we beiden bang dat ik doodging. We waren veel in gesprek met elkaar en bereidden elk gesprek met de artsen zorgvuldig voor. We waren goed op de hoogte van kansen en mogelijkheden. Vanaf het moment dat de behandeling duidelijk was, ontstond er bij mij een sterke drang om te blijven leven. Ik was door de chemo's en de bijwerkingen veel met mezelf bezig. Het opbouwen van mijn (mentale) conditie heeft ook veel veranderd in ons gezin. Ik kan minder aan op een dag en moet zorgvuldig mijn energie blijven verdelen. Mijn vriend heeft daar goed zicht op en helpt me er mee om die balans gezond te houden

We zijn altijd met elkaar in gesprek gebleven en doen veel samen. Wandelen, naar een concert, gewoon veel er op uit. Én we hebben ontzettend veel geknuffeld en elkaar vastgehouden. Daardoor zijn we op het vlak van intimiteit een laag dieper gegaan. Seksueel heeft het ook invloed. Als we vrijen ben ik me er meer dan vroeger van bewust hoe ik eruit zie of wat mijn vriend ervan vindt. Hij heeft dat minder dan ik, maar ook hier geldt dat de vanzelfsprekendheid veranderd is.”

Wat is je advies aan andere vrouwen?

“Ondanks dat je het misschien heel spannend vindt: Ga op zoek naar informatie zodat je een reconstructie vindt die bij jou, je levensstijl en je uiterlijk past. ”

Bekijk hier de foto's