Marianne
Reconstructie met siliconen | Marianne
Directe reconstructie met siliconen.
Naam: Marianne
Leeftijd: 36
Privé: Samenwonend, twee kinderen
Erfelijk belast: Ja, BRCA 1
Borstkanker? Ja, bijna twee jaar geleden.
Behandeling: Eerst zestien chemo’s, daarna amputatie van de aangedane linker borst met directe reconstructie en verwijderen van een aantal klieren, vervolgens zestien bestralingen. Toen bleek dat Marianne een BRCA1-mutatie heeft, is haar rechterborst geamputeerd en de eierstokken en eileiders verwijderd. Deze borst is ook meteen gereconstrueerd met siliconen.
"Ook al voelen ze soms wat koud, deze borsten horen bij me."
Waarom koos je voor deze borstreconstructie?
“Ik had het liefste voor een reconstructie met eigen weefsel gekozen, maar jammer genoeg had ik daarvoor te weinig vet. Nu zit er iets lichaamsvreemds in mijn lichaam, waarover ik soms verontrustende verhalen hoor. Ik maak me daar soms wel zorgen over. Als ik klachten of problemen krijg, laat ik ze eruit halen. Dan maar plat. Dat zeg ik nu, maar ik weet niet hoe ik me er over voel als het zover is. Het lijkt me psychisch namelijk best moeilijk om plat te zijn. Als ik nu in de spiegel kijk, ben ik tevreden over hoe ik eruit zie. Ook al voelen ze soms wat koud, deze borsten horen nu bij me. Ik heb ze helemaal geaccepteerd. In eerste instantie was het eindresultaat niet belangrijk voor me. ‘Doe maar gewoon,’ dacht ik. Ik focuste op mijn borstkanker. Pas achteraf realiseerde ik mij hoe belangrijk het eigenlijk is en hoe blij ik ben dat het goed is gelukt. Tijdens de operatie van de aangedane borst hebben de artsen besloten dat de tepel niet weggehaald hoefde te worden omdat het weefsel helemaal ‘schoon’ was. Daar was ik erg blij mee omdat ik zo meer het gevoel had dat het mijn eigen borsten zijn. Zonder mijn eigen tepels zou het toch wel echt anders zijn.”
Hoe voelt het?
“Heel erg goed. Alleen als ik op mijn buik lig, voel ik de siliconen zitten. Maar dat gevoel zakt na een tijdje weer weg. Met vrijen voelt het soms wel gek. Als mijn vriend over mijn borst aait, dan voel ik dat niet. Dan kan ik daar wel mee bezig zijn. Maar dat gevoel overheerst helemaal niet. Meestal ben ik er niet mee bezig dat ik een borstreconstructie heb, maar op zulke momenten word ik ermee geconfronteerd. Het gevoel in mijn tepel, het stukje vrouwelijk genot, is weg. Dat mis ik soms wel.”
Wat viel er mee?
“Ik ben onwijs dankbaar dat het genezingsproces zo goed is gegaan. Ik kreeg bestraling ná de reconstructie. Mijn plastisch chirurg adviseerde dat omdat huid vaak strak wordt na bestraling, wat een reconstructie bemoeilijkt. Er was een risico dat ik last zou krijgen van inkapseling na de bestraling, maar dat is gelukkig niet gebeurd. Ik voel mij echt een bofkont!”
Wat viel er tegen?
“De drains vond ik verschrikkelijk. Ik voelde ze continu zitten en ze deden pijn. Ik had een baby toen ik ziek werd en moest de hele tijd uitkijken dat hij niet aan de slangetjes trok. Voor de oudste vond ik het ook lastig dat hij me niet zomaar kon knuffelen. Dat ik bijna niets meer weet van het eerste jaar van mijn jongste, is misschien wel het moeilijkste van alles. Het was veel, vijf weken na de bevalling ontdekken dat je borstkanker hebt. Ik heb niet het idee dat de kinderen er erg veel schade door hebben opgelopen. Gelukkig maar!”
Wat betekent de borstreconstructie voor je zelfbeeld?
“Ik ben er helemaal oké mee, maar het blijft iets dat niet van mij is. Ik vind het moeilijk dat het nooit klaar is. Na verloop van tijd zullen de protheses vervangen moeten worden, dat is oké. Daarnaast hoop ik dat de kanker niet terugkomt. Mijn leven voor en na de diagnose is heel anders. Het zal nooit meer hetzelfde zijn. Het is aan mij hoe ik daarmee omga. Dat probeer ik zo goed mogelijk te doen. Ik zorg er bijvoorbeeld voor dat ik elke middag even rust. Ook als ik aan het werk ben. Dat helpt enorm om de dag goed door te komen.”
Wat betekent het voor je relatie?
“Alleen seksueel heeft het invloed, omdat het gevoel in mijn borsten weg is. Voor mij dan, mijn vriend heeft er geen last van. En doordat ik nu in de overgang zit ben ik continu bezig met de juiste balans te vinden.”
Heb je advies voor andere vrouwen?
“Onderschat de meerwaarde van het plastische gedeelte niet. Als je borstkanker hebt, ben je aan het overleven en kan het je misschien niet zoveel schelen, maar als de kankerbehandelingen achter de rug zijn, is het toch belangrijk dat je borsten er weer goed uitzien. En laat je goed informeren, niet alleen door de (reguliere) artsen. Dit kan soms voor keuzestress zorgen, maar als je achteraf terugkijkt, weet je wel dat je er alles aan gedaan hebt. Praat met plastisch chirurgen en zoek lotgenotencontact. Via Facebook bijvoorbeeld. Ik heb daar heel veel aan gehad.”
