Borstreconstructie met TRAM-methode

Bij de TRAM reconstructiemethode worden spierweefsel, huid en vet uit de buik verplaatst naar de borst. Hierbij wordt een zogenaamd 'huideiland' (in medische termen: transversaal huideiland) op de rectus abdominis spier gebruikt. Er zijn drie soorten: de gesteelde TRAM lap, vrije TRAM lap en de mini TRAM.

De gesteelde TRAM lap

Hierbij wordt de rechte buikspier – inclusief huid en vet uit de buikwand – onder de huid door naar de borst verplaatst. Het is hiervoor vaak nodig om de buikwand te verstevigen met een kunststof matje. Aan de buitenkant is daar niets van te zien. Bij vrouwen die overgewicht hebben (BMI van 30 of hoger), roken of diabetes hebben, wordt deze reconstructiemethode niet aangeraden.

De vrije TRAM lap

De vrije TRAM lap is de meest gebruikte borstreconstructiemethode met lichaamseigen materiaal. Hierbij worden een buikspier, vet en huid gebruikt om een borst te maken die er natuurlijk uitziet. De bloedvaten die nodig zijn om het verplaatste weefsel vanuit de lies van bloed te voorzien, worden met behulp van een microscoop aangesloten op bloedvaten in de borstkas.

Mini-TRAM

Hierbij wordt een klein deel van de buikspier verplaatst om een nieuwe borst te maken. In tegenstelling tot de andere TRAM-methoden is het meestal niet nodig om de buikwand te verstevigen met een kunststof matje.

Voordelen van de TRAM methode

De borst ziet er natuurlijk uit.
De borst voelt warm.
Voor vrouwen die geen siliconen prothese willen, is dit een alternatief.
Je krijgt meteen een buikwandcorrectie.
De borst groeit mee en wordt kleiner bij afvallen en groter bij aankomen.

Nadelen van de TRAM methode

Er ontstaat een groot litteken over de gehele breedte van de onderbuik.
De navel moet worden ingehecht, waardoor er een litteken rond de navel ontstaat.
Er bestaat een risico op een zwakke buikwand.
Er bestaat een risico op littekenbreuk van de buik.
Er bestaat een risico op afsterving van het weefsel en stuwing in de bloedvaten.
Het herstel duurt circa zes weken.