René
René van Hengel (53) voelde vijf jaar geleden een bultje bij zijn tepel. Nooit had hij gedacht dat het borstkanker kon zijn. Dat was toch niets voor mannen? Hij dacht aan een pukkeltje of een ingegroeide haar. Het bleek toch foute boel.
“Ik houd ervan om samen met mijn vrouw grote stukken te wandelen met een rugzak. Vijf jaar geleden begonnen tijdens een wandeling de hengsels van de rugzak te irriteren aan mijn tepel. Ik voelde dat er een klein bobbeltje zat. Ik dacht niet meteen aan kanker, net als mijn huisarts. Hij dacht dat het een ingegroeide haar was en gaf me een antibioticazalfje. Dat hielp niet. Het bultje bleef irriteren en deed ook pijn. Ik vroeg daarom een doorverwijzing voor het ziekenhuis, maar ook daar vonden ze het niet noodzakelijk om actie te ondernemen.
Uiteindelijk heb ik er zelf op aangedrongen om het bultje te laten verwijderen omdat ik er last van had. De huisarts en het ziekenhuis gingen hiermee akkoord, maar de verzekering wilde het in eerste instantie niet vergoeden. Pas toen ik aangaf dat ik het anders zelf wel zou betalen, snapten ze dat het niet om een cosmetische ingreep ging en kwamen ze over de brug.
Bij de eerste operatie werd alleen het bultje weggehaald. Het weefsel werd onderzocht en twee weken later kreeg ik de uitslag. Ik ging in mijn eentje naar de arts, want ik verwachtte niks bijzonders. Toen ik hoorde dat het borstkanker was, was het alsof ik een klap in mijn gezicht kreeg. Je wordt uit de werkelijkheid gerukt. De wereld staat ineens stil, terwijl je zelf totaal niet stil staat. De volgende ochtend stonden meteen allerlei onderzoeken gepland. Gelukkig maar, want zo kwam er tenminste duidelijkheid.
'Het was alsof ik een klap in mijn gezicht kreeg'
Bij een tweede operatie werd al het borstklierweefsel van mijn linkerborst weggehaald. Er waren geen kankercellen in mijn lymfeklieren gevonden. Omdat ik, ondanks het trage reageren van het ziekenhuis en verzekering, er toch vroeg bij was, hoefde ik geen verdere behandelingen. Ik kreeg ook een test op erfelijke aanleg voor borstkanker. Een man met borstkanker is namelijk altijd reden voor DNA-onderzoek naar erfelijke aanleg. Gelukkig heb ik geen genafwijking. Ik ben er dus redelijk makkelijk vanaf gekomen.
Doordat ik kanker kreeg, was het leven ineens niet meer zo vanzelfsprekend. Na mijn operatie ben ik daarom goed gaan nadenken over wat ik écht wil doen in mijn leven. Het ziekenhuis gaf me de mogelijkheid om dit samen met een psycholoog te doen en daar heb ik gebruik van gemaakt. Een paar jaar later nam ik ontslag bij mijn baan in de aannemerij waar ik zestig uur per week werkte. Daarna heb ik samen met mijn vrouw een half jaar in een camper door Europa gereisd. In die tijd wilde ik ook gaan nadenken over wat ik nou eigenlijk wilde doen. De meeste mensen verklaarden me voor gek. ‘Dan ben je werkloos, hoe ga je dat oplossen?’. Ze waren vooral behoudend en voorzichtig. Maar voordat we met de camper vertrokken, had ik al vier banen aangeboden gekregen voor na mijn reis, dus ik maakte me geen zorgen.
Borstkanker heeft eigenlijk heel mijn leven gereset en me laten beseffen dat luxe overbodig is. Na de reis ben ik 32 uur per week bij de gemeente gaan werken. Ik verdien minder, rijd in een kleinere auto, maar ik ben veel gelukkiger. Ik waardeer de kleine dingen in het leven veel meer. Ik zit nu ook liever bij een kampvuur met een paar vrienden aan een biertje, dan dat ik een reis door Australië maak.
'Kanker heeft me meer gebracht dan afgenomen'
Ik ben alerter als het om mijn gezondheid gaat. Iemand die geen kanker heeft gehad, denkt bij een pijntje niet zo veel, maar voor mij is het altijd even schrikken. Ik vertrouw mijn lichaam niet meer volledig, maar ben er mentaal zeker sterker door geworden. Daarnaast zijn mijn werk en vrije tijd nu in balans en kan ik bewust genieten. Al met al wil ik niet zeggen dat ik blij ben dat ik kanker heb gekregen, maar het heeft me zeker meer gebracht dan afgenomen.”
Lees meer over borstkanker bij mannen.
Steun ons!
We steunen en inspireren vrouwen en mannen zoals jij door ervaringen van anderen te delen. Om dit te kunnen blijven doen, hebben we jouw financiële steun hard nodig!
