"Het is niet altijd gemakkelijk om te accepteren wat voor invloed dit heeft op je lijf en psyche"

De Week van de Boezem: een week waarin verschillende mensen met verschillende soorten borsten hun verhaal vertellen. Vandaag het boezemverhaal van Anja (57 jaar). Anja had een kwaadaardige tumor in haar linkerborst die niet hormoongevoelig was. Later kreeg zij nogmaals, maar nu hormoongevoelige, borstkanker in diezelfde borst. Zij koos er daarna voor om het borstweefsel van beide borsten te verwijderen en liet een reconstructie doen met implantaten. Inmiddels heeft zij alsnog een reconstructie met eigen weefsel laten doen. Drie jaar geleden interviewden we Anja voor onze rubriek ‘De naakte waarheid’ in Blad B.

Operatie

‘Ik ben net weer hersteld van een operatie. Ruim drie jaar geleden vertelde ik dat ik, na mijn keuze voor protheses, toch voor een operatie met eigen weefsel wilde gaan. Dit in verband met de reactie van mijn lichaam op de protheses.  Die operatie heeft plaatsgevonden maar door het losmaken van de huid bij mijn maag was er een maagbreuk ontstaan van ongeveer 4 cm. Omdat ik last had van de littekens bij mijn borsten en buik hebben ze dat meteen gecorrigeerd. Dit voelt nu minder hard aan en ziet er wat beter uit maar ik besef dat het natuurlijk nooit meer zo gaat worden als voor de borstkanker. Maar het is goed zo voor mij. Ik ben blij dat het geen reconstructie meer is met implantaten maar met eigen weefsel. Maar het heeft wel impact op je lichaam. Bij mijn buik is het verslapt door het weefsel dat is weggenomen, hierdoor puilt het meer uit dan voorheen. Het is niet altijd gemakkelijk om te accepteren wat voor invloed dit heeft op je lijf en psyche’.

Energie

‘Door de ziekte en de daaropvolgende operaties is er veel veranderd. Gelukkig heb ik voldoende energie om te doen wat ik wil doen. Natuurlijk wel eens een pas op de plaats, maar wie heeft dat niet? Ik zorg er ook voor dat ik in beweging blijf, door te sporten bijvoorbeeld. En verder werk ik 36 uur als grafisch ontwerper en coördinator van de grafische afdeling in de uitvaartbranche. Het is fijn dat dit allemaal kan en lukt. Daar ben ik Anja en dat geeft ook energie. Om aan je collega’s te laten zien dat je dankzij of ondanks je ziekte ook plezier in het leven kan en mag hebben. En ik heb geleerd dat hulp vragen en dat omarmen ook mag. Hoe fijn is het wanneer een collega een pan soep voor je maakt? Of dat je dochter niet voor jou hoeft te zorgen, maar dat een ander er ook voor jou en haar kan zijn? Voor jezelf kiezen’.

"Ik voel me ‘beschadigd’ en dat wil ik eerst nog een plekje geven"

Dankbaar zijn

‘Natuurlijk ben ik niet altijd tevreden. Zoals het aantal kilo’s dat ik zwaarder ben geworden, mijn haar is grijs, want dat verf ik niet meer na de chemo, sommige dingen zijn een gevolg van de behandelingen en af en toe lastig te accepteren. Ik heb geen relatie, daar denk ik wel eens over na, maar om je daarvoor weer open te stellen? Ik voel me ‘beschadigd’ en dat wil ik eerst nog een plekje geven. Dit houdt mij wel bezig en ik wil daar meer in betekenen zoals een datingsite voor ex-kankerpatiënten. Deze kwetsbaarheden met elkaar delen en zo een partner vinden. Ik wil hierin wel meer betekenen, maar op dit moment ontbreekt mij nog de tijd en de rust hiervoor. Dit komt wel wanneer ik er klaar voor ben. Je maakt andere keuzes, bewustere keuzes. Ik ben nu 57 jaar en ik heb andere prioriteiten. Vooralsnog ben ik dankbaar dat ik er ben. Je blijft voorzichtig, alert bij iedere pijn die je voelt. Die onzekerheid gaat niet weg, nooit denk ik. Maar ik probeer te genieten van iedere dag. Zoals van de nieuwe fase die eraan komt. In mijn interview van 3 jaar geleden hoopte ik dat ik dat nog mocht meemaken en nu is het zover. Ik word deze maand oma. Ik ga er in ieder geval met volle teugen van genieten!’

Lees hier Anja's verhaal in de 'Naakte Waarheid'