Zij aan zij: Jacky en haar 'Engel op aarde'
Nietsvermoedend ging Jacky naar ‘de bus’ voor haar borstencheck. Daarna stond haar wereld op z’n kop. Het was helemaal mis in haar linkerborst, bleek na vervolgonderzoeken in het ziekenhuis. De borst moest er af.
Jacky: “De mammacare-verpleegkundige werd mijn houvast. Ik had heel persoonlijke gesprekken met haar. Ze was liefdevol en vriendschappelijk betrokken. Dat raakte me diep. Ik kende dat eigenlijk niet, dat iemand zorg om mij toonde en mij bijstond in zoiets moeilijks en verdrietigs. De gehechtheid die ik voelde maakte me wat verlegen. Maar zij, ik noem haar mijn ‘Engel op aarde’ zei dat dat niet hoefde.”
Helemaal plat
Jacky had heel sterk de wil om niet alleen de linker, maar ook haar (nog) gezonde rechterborst te laten weghalen. “Ik wist heel zeker dat ik niet met één borst verder wilde.” Dankzij haar overtuigingskracht kreeg ze groen licht. Met een plat lijf werd ze wakker. “Ik heb vreselijk gehuild, het was méér dan heftig.”
Dankbaar
Nu, een jaar later, worstelt Jacky nog met alles wat er gebeurd is. “Ik ben heel dankbaar voor alle betrokken zorg en steun van iedereen. Wat me altijd bij zal blijven zijn de gesprekken met mijn verpleegkundige. Zij is één van die Engelen op aarde. Speciaal voor haar schreef ik enkele gedichten, zoals deze:
Lieve Mammacare-verpleegkundige, dit is wat jij was bent en blijft
In mijn herinnering aan het afgelopen jaar onder jouw Engelenvleugels:
Het licht in mijn diepe donkerte
De kracht waar het mijzelf ontbrak
De energie in mijn zo heel moe zijn
De lach door mijn vele tranen heen
Mijn held in mijn heftigste angsten en zorgen
De moed in mijn ontmoedigdheid
De zekerheid in al het onzekere
Mijn kompas in mijn zoekgeraakt zijn
Jouw zachtheid tegenover mijn onwil
Jouw kennis tegenover al het onbegrijpelijke
Jouw doortastendheid in mijn blokkades
Jouw menselijke meelevende professionaliteit
De gehechtheid in mijn alleenzijn
De veiligheid in het onheilspellende
Jouw zo liefdevolle (be)zorg(dheid)
Die ik nooit eerder ervaarde.
